Çok sık karşılaştığımız bir soru: Nerede o eski bayramlar? Yeni elbiseler, yeni bir çift ayakkabı, toplanan harçlıklar değildi eski bayramları bayram yapan. Bireysel gelişimin, aile kültürünün gelecek nesillere aktarılmasının törenleriydi bayram günleri. Babaannem ben 3 aylıkken hayata gözlerini yummuş. Bayram sohbetlerinde dinledim tüm kişisel özelliklerini, özverisini, insan sevgisini ve şefkatini. Enver Dede ve Berber Mustafa dedem terk etti tören alanını ben daha onlu yaşlarımdayken. Sonra sırayla Münevver Teyze, anneannem, Hasan Enişte ve Sevim Teyze. Daha çok erken dedirtircesine babam ve annem…
Gerçekten de nerede o eski bayramlar? Nerede olacak? Kalbimizde yaşıyor…
Kaybettiklerimizi güzellikle anacağımız, ailelerimizin genç bireylerini güzelliklerle kucaklaştıracağımız bir gün olsun yarın. Hele bir de yeni gelecek olanların heyecanını yaşayanlar için bu bayram kutlanmaya değer!
Sevdiklerimizle, dostlukla, barışla.. Herkesin bayramı kutlu olsun…
Birikim Özgür 