1 Mayıs’ın anlamı

Miting sonrasıydı…

– “Söyle oğlum nedir 1 Mayıs’ın anlamı?”

– “1 Mayıs 1886’da Amerika’da 8 saatlik iş günü mücadelesinden ötürü işçi önderleri idam edildiği için bugün uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü olarak kabul edilmiştir”.

Küçücük bir çocuğun tarih de vererek yaptığı açıklama, ortamdakileri şaşırtmıştı.

“Ezberlettin be Hoca çocuğa herhalde” demişlerdi.

Attılar kahkahayı. Ağırıma gitmişti doğrusu. Sorunun cevabını vermiştim ya işte!

Yıllar geçtikçe bu konuşmaların ne manaya geldiğini kavradım.

1 Mayıs’ın tarihçesini bir çırpıda anlatmaktan çok, her günü 1 Mayıs gibi yaşayabilmek ve yaşamın her saniyesinde emeğe, bilgiye, tecrübeye ve alın terine saygı duymaktı önemli olan…

Yarın 1 Mayıs… Torun Ada Özgür, ilk kez meydana inecek. Ezberlerin değil emekten yana bir yaşam sürmenin önemini her 1 Mayıs’ta biraz daha kavramasını temenni ederek kortejdeki yerimizi birlikte alacağız…

Eşitlik mücadelesinin etkili bir biçimde sürmesini sağlamak için dünya hızla değişirken bizlere ezberletilen pek çok klasik söylevi yeniden ele almamız gerekiyor. 40. yıl tezlerinde sanayi toplumundan bilgi toplumuna geçişi selamlarcasına, CTP’nin, “emek en yüce değerken, bilgi de yükselen bir değerdir” tespitini yapması bir dönüm noktasıdır. Çağa yaraşır yöntemleri devreye sokarak üretim ortamlarında lokomotif güç olan emek ve bilginin sömürülmesine karşı çıkan bir sol partiye sahip olduğumuz için kendimizi şanslı saymalıyız…

Dünyada değişimi tetikleyen teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin, eğer birileri, birilerini ezerek bir yerlere yükselme gayretlerinden vazgeçmezse, dünya nimetlerinden daha fazla nemalanan bir azınlık ve emellerine alet ettikleri bir çoğunluk hep olacaktır. Dünyada yaşanan tüm değişimlere karşın değişmeye direnen sömürü zihniyeti var oldukça, ona “itiraz” da önemini koruyacaktır. Solda yeni bir dil, tam da bu nedenle hayatidir.

Üretim süreçlerindeki eşitsizliklere ve gelir dağılımındaki adaletsizliklere ezberleri aşıp hayatın içinden karşı çıkabildikçe “itirazın” nitelik kazanacağı düşünülebilir. Günün gerektirdiği bilgi ve becerilerle yaşamını sürdüren yığınların kullandığı dili ıskalamamak, çağdaş solun en önde gelen meziyeti olmalı…

İnsani kalkınma ile ekonomik kalkınmayı birlikte ele almak ve meselenin sadece refahın artması olmadığı üzerinde durmak gerekiyor. Günümüzde üretim süreçlerinde verimliliği artırmanın en etkili yolu dahiliyet duygusunu artırabilmekten geçiyor. Özgürlük ilkesi ışığında, yeni sol, yaşamın her alanında yönetim süreçlerini bu esasa göre düzenlemekle yükümlüdür…

Sol, bu yöndeki çabaları ötekileştiren ve ezberlerimiz üzerinden siyasal ve ekonomik varlığını sürdürmeyi deneyen dar anlayışla hesaplaşmayı bir kültüre dönüştüremezse, mücadele her geçen günle birlikte giderek sönükleşme riski ile karşı karşıya kalacaktır. Yine de inanış odur ki sonsuza dek insan onuruna yaraşır bir düzen için birileri elini taşın altına koyacak; her 1 Mayıs’ta, bu mücadeleye baş koyanların geçmişte karşılaştıkları baskı ve zulüm, lanetle hatırlanacaktır.

Torun Ada’ya bu kavrayış CTP tarihinden kesitlerle aktarılacak ömür vefa ettiğince. Ne mutlu, masallardan değil gerçek anlatımlardan öğrenecek Ada yaşamı…

Mücadelenin, bedel ödemenin, bireysel hatta zümresel çıkarların ötesini görebilmenin önemini bir nebze kavrayabilirse, ne âlâ…

Her gününü 1 Mayıs’a dönüştürebilecek mi acaba? Hiçbir sınırı, sınırlamayı kabul etmeden, özgür düşünen, düşüncelerini özgürce ifade eden, var olan bilgiyle yetinmeyen, sorgulayan, araştıran, sorumluluğunu sadece çevresiyle sınırlı görmeyen, ülkemizin ve dünyanın sorunlarıyla ilgilenen ve sloganları aşıp sorunlara gerçek çözümler arayan, yakın çevresinden başlayarak tüm dünyayı değiştirebileceğine inanan dürüst bir İNSAN olabilecek mi?

Tüm ülke ve dünya çocuklarının bu kavrayışla donatılması için hepimize büyük görevler düşüyor…

30 Nisan 2012, Yenidüzen